O książce: 2017 / Postać Ernesta Hemingwaya niezmiennie staje się przedmiotem kontrowersji, a już za życia amerykańskiej pisarki otaczała ją mity i legendy (których sam był często autorem) Książka ta jest jednak pierwszą biografią Hemingwaya napisaną przez kobietę i przez to jest zupełnie nowa. W przeciwieństwie do innych biografów płci męskiej Mary Dearborn interesowała się innymi aspektami życia papieża, które z jej punktu widzenia odcisnęły głębokie piętno na jego twórczości – charyzma (odziedziczona po matce), relacje z kobietami i mężczyznami, a nawet takie delikatne kwestie, takie jak chęć pisarza do eksperymentowania z rolami płciowymi i jego obsesja na punkcie androgynii, Mary Dearborn nie stara się ponownie oferować czytelnikowi kolorowego mitu – ani go niszczyć, jak inni biografowie. Na mit Hemingwaya patrzy trzeźwo i kobieco z ciekawością i opierając się na unikalnych źródłach pisanych (w tym niedawno otwartych archiwach) skrupulatnie oddziela prawdę od fikcji, przede wszystkim po to, by zrozumieć tragedię Hemingwaya, gdyż śmierć pisarza stała się ogromna strata dla kultury amerykańskiej – i światowej – dosłownie podążając śladem Hemingwaya, uważnie analizując dowody – osobistą korespondencję prozaika z krewnymi i przyjaciółmi, wspomnienia współczesnych, oficjalne dokumenty i dzieła sztuki – wyjawia Mary Dearborn. czytelnik krok po kroku, w jakich warunkach i okolicznościach życiowych dojrzewał talent literacki Hemingwaya, jak osiągnął apogeum sławy, jak doszedł do upadku moralnego i jak dopadła go choroba psychiczna, która zepchnęła pisarza na fatalny krok.